Lang geleden kwam ik via Pinterest en of Instagram, natuurlijk ben ik dat vergeten ondertussen, de fotografievorm boudoir tegen. Zelf altijd fan geweest van allerlei soorten kunstvormen. En dan met name zwart-wit foto's, op het MBO geleerd hoe ik foto's kon maken en ontwikkelen. Iets wat niet helemaal nieuw was, omdat het vroeger ook een hobby was van mijn vader. Die boven op zolder een eigen doka had. Natuurlijk mocht ik daar niet aankomen, maar mijn interesse was gewekt.

Ben erg visueel ingesteld en als je me iets teveel details geeft in over een "bijzondere situatie" komt dat beeld zo in m'n hoofd en kan het ook even duren voordat ik het kwijt ben. Dus ik ben diegene die roept met m'n handen op m'n oren: Stoppp, dit plaatje gaat niet meer uit m'n hoofd!! ;)

Toen Mariska begon met fotograferen, was ik natuurlijk gelijk nr 1 fan. En heb haar meerdere keren gevraagd of ze verschillende foto's kon maken bij ons in onze horecazaak. Producten of feestjes vastleggen. Ondertussen hadden we ook veel contact over de andere mooie foto's die zij maakte en heb ik haar eens gevraagd of ze ook boudoir fotografie kende. En daar komt Pinterest weer heel handig bij van pas, want plaatjes zijn nu eenmaal duidelijker om te begrijpen. Voor ons beiden. En kon ik haar uitleggen wat ik bedoelde, dat het me leuk leek om zoiets hier in Zeeland ook op te zetten. Zodat ik mijn creativiteit ook weer eens op een andere manier kon gebruiken, om dat deel van m'n hersenen weer aan het werk te zetten. 

In de horeca ben je als ondernemer altijd creatief bezig, maar deze manier heeft mij toen we eenmaal  in lockdown zaten wel geholpen. Even weg uit mijn zorgen, even bezig zijn nadat we in een keer stil kwamen te liggen.

Dus december de 21ste deze website begonnen en vlak daarna hier begonnen met een vriendin van Mariska die met ons die stap wel aandurfde. We hebben heel veel lol gehad die middag, maar ook gelijk ontzettend veel geleerd.

En sindsdien naast mijn horecazaak hou ik me dus ook bezig met boudoir fotografie. En dat is dus een heel breed begrip, waar je daardoor vele verschillende kanten mee kan opgaan.

Mijn eerst blog sluit ik heel persoonlijk af, ik ben moeder van 3 hele leuke kinderen en bijna halverwege de 40. Mijn lijf ziet er nu heel anders uit dan toen ik mijn eerste dochter kreeg. Jarenlang vond ik mezelf lelijk, dik en bleef ik me vergelijken met al die plaatjes op tv en in de bladen en later ook op internet. Ging heel hard afvallen, kwam weer net zoveel aan, weer afvallen, kleding weggooien, want die maat die ging ik echt nooit meer dragen. Want nu zou ik niks meer aankomen! Nou je kan natuurlijk wel raden wat er gebeurde.... Op een gegeven ogenblik realiseerde ik me aan de hand van wat iemand tegen me zei, dat de enige die hier last van had ikzelf was. Ik zat mezelf in de weg, vrienden die me kennen weten dat ik in de afgelopen 15 jaar qua uiterlijk veel veranderd ben.

Make-up, jurkjes, rokjes, haren in de krul, niet meer die veel te wijde trui (die me qua uiterlijk er veel dikker uit liet zien dan ik eigenlijk was) of lichtelijk verslonst, zoals ik nu achter de computer zit :D, want ik keek ik de spiegel en was tevreden met wat ik zag. En als ik mezelf in die leuke kleding had gestoken en mijn haar super zat, dan voelde ik me mooi. En was trots op mezelf, trots op die dikke kuiten die menig aanvaller had tegengehouden vroeger, trots op die dikke bovenbenen, want een lekker bodycheck in die tijd daar was helemaal niks mis mee. Trots op m'n flubberbuik en striemen, want dat was toch meerdere keren een goedwerkend babyoventje geweest en ook weleens een keer niet en daar ben ik ok mee. Die onderkin, zolang er geen grote dikke haren uit groeien kan ik daar mee leven en mijn grijze haren, werden grijze plekken en ik vind ze mooi. Mooi!

Het was een lang proces en als ik nu zie hoe groot de beweging bodypositivity is dan denk ik: ja, fantastisch. En jou op je mooist, op je sterkst, maar ook kwetsbaar op de foto zetten voor boudoir kan je echt een stapje geven in de goeie richting. Want ik wil graag dat iedereen ziet hoe mooi zij is, want dat maakt het leven een stuk prettiger om in te leven.

Wees niet je eigen obstakel, wees degene die dat obstakel omzet naar iets positiefs, zodat je er overheen kan klimmen en zo kan uitkijken  naar je volgende avontuur wat op je wacht <3

xxx

Betiana